นายอรรถพล ฤกษ์พิบูลย์ ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ บริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) เปิดเผยว่า ปตท. ได้ร่วมกับนายสุพจน์ เตชวรสินสกุล คณบดี คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ลงนามบันทึกความเข้าใจว่าด้วยความร่วมมือการศึกษาและพัฒนาด้านความมั่นคง ความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อม เพื่อส่งเสริมการนำความรู้ด้านวิชาการของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และความชำนาญด้านนวัตกรรมของกลุ่ม ปตท. มาร่วมกันพัฒนาผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีที่ช่วยแก้ไขปัญหาของประเทศในวิกฤตการณ์ต่างๆ อาทิ การสู้ภัยโควิด-19 พร้อมต่อยอดสู่การพัฒนาอุตสาหกรรมเพื่อป้องกันประเทศในระยะยาว

นายอรรถพล กล่าวว่าทั้ง2หน่วยงานจะร่วมกันผลักดันและพัฒนาอุตสาหกรรมเพื่อการป้องกันประเทศด้วยการนำเอาความรู้ ความชำนาญด้านเทคโนโลยี นวัตกรรม และอุตสาหกรรมปิโตรเคมีของกลุ่ม ปตท. มาผนวกกับความรู้ด้านวิชาการของคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เพื่อร่วมกันพัฒนาผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีที่ช่วยแก้ปัญหาของประเทศในสถานการณ์โควิด-19 พร้อมเตรียมต่อยอดสู่การนำเทคโนโลยีมาใช้เพื่อบริหารจัดการภาวะวิกฤตด้านความมั่นคงปลอดภัยของประเทศในระยะยาว

ดังนั้นความร่วมมือครั้งนี้ จะทำให้เกิดการพัฒนาหน้ากากผ้าที่สามารถป้องกันได้ทั้งเชื้อโควิด-19 สายพันธุ์เดลต้า โดยใช้วัตถุดิบจากปิโตรเคมี ซึ่งช่วยป้องกันการเกิดเชื้อแบคทีเรียได้สูงถึง 99.98% และป้องกันอนุภาคฝุ่นขนาดเล็ก 0.1 ไมครอน (µm) ได้ถึง 84% รวมถึง การพัฒนาระบบ AI CCTV มาใช้บริหารจัดการพื้นที่เพื่อควบคุมระยะห่างของบุคคลในสถานประกอบการกลุ่ม ปตท. พร้อมระบบแจ้งเตือนหากพบผู้ที่ไม่สวมใส่หน้ากาก นอกจากนี้ ยังจะร่วมพัฒนาระบบระบายอากาศเพื่อป้องกันและกำจัดเชื้อโควิดภายในอาคาร การนำเทคโนโลยีมาใช้แก้ปัญหาขยะติดเชื้อ และการดัดแปลงถัง เอ็นจีวีมาปรับใช้บรรจุออกซิเจน เพื่อเตรียมความพร้อมหากเกิดการขาดแคลนถังออกซิเจนภายในประเทศในอนาคตอีกด้วย

ขณะเดียวกัน ในระยะแรกนี้ทั้ง 2 หน่วยงานจะเน้นการพัฒนาในหลักสูตรการบริหารจัดการสถานการณ์สำหรับสาธารณูปโภคสำคัญ (Critical Infrastructure Management) โดยมุ่งเน้นไปที่ระบบต่างๆ ของภาคส่วนพลังงานและระบบขนส่งมวลชนระบบราง เช่น การพัฒนาระบบจำลองสถานการณ์ (Simulator) สำหรับการฝึกแก้ไขเหตุการณ์วิกฤตในพื้นที่อุตสาหกรรมปิโตรเคมี หรือในกรณีเหตุสารเคมีและวัตถุอันตรายรั่วไหล เช่น น้ำมันรั่ว หรือไฟไหม้ รวมทั้งจะมีการริเริ่มโครงการการประเมินศักยภาพของอุตสาหกรรมปิโตรเคมีเพื่ออุตสาหกรรมป้องกันประเทศ ทำให้เกิดการพึ่งพาตนเองในระยะแรกเช่นการผลิตวัสดุอุปกรณ์จากวัสดุปิโตรเคมีในประเทศสำหรับงานด้านความมั่นคงทั้งภาครัฐและเอกชน เช่น ชุดป้องกันสารเคมี เชื้อโรค เกราะกันกระแทก ที่พักฉุกเฉิน เชือกสายเคเบิล เพื่อเตรียมการรองรับปัญหาภัยคุกคามและภัยธรรมชาติ